ابراهیم رئیسی گفته است: «بحث عضویت در شانگهای ۱۷ سال مطرح بود، اما چه احساسی در آن کشور‌ها ایجاد شد که حس کردند این دولت نگاهش به لبخند یا اخم چهار کشور نیست.» تمام اعضای این سازمان دارای رابطه رسمی با آمریکا و سطح مناسبات و تجارت دو طرفه قابل توجهی با این کشور هستند
روند فنی عضویت دائم ایران در سازمان سازمان همکاری شانگهای در شرایطی آغاز می‌شود که به گفته مقام‌های اروپایی و آمریکایی پاسخ ایران به پیشنهاد اتحادیه اروپا برای احیای برجام و رفع تحریم‌های اقتصادی آمریکا علیه این کشور، مذاکرات هسته‌ای را به بن بست کشانده است.
اصولگرایان که از پیوستن ایران به پیمان شانگهای ذوق‌زده هستند و آن را دستاورد دولت سیزدهم می‌نامند، چشمان خود را بر بی‌اثربودن حضور ایران در این پیمان در صورت عدم تصویب لوایح FATF بسته‌اند.
رئیس کنفدراسیون صادرات ایران می‌گوید هرچند عضویت در پیمان اقتصادی شانگهای برای اقتصاد ایران نتایج مثبت قابل توجهی خواهد داشت، اما نباید توقع داشت که صرف این اقدامات، مشکلات کلان کشور را حل کند.
اگر ایران رویکرد عقلانی برای پیشرفت و توسعه را انتخاب کند عضویت در شانگهای هم در این مسیر، کمک کننده خواهد بود وگرنه تاثیر عملی چندانی در رشد و توسعه اقتصادی و ظرفیت سازی کشور و حتی در بالا بردن جایگاه جمهوری اسلامی در بر نخواهد داشت.
همزمان با ۵۰ سالگی روابط تجاری ایران و چین، دو کشور وارد فاز بعدی مراودات شدند. ایران اخیرا به سازمان همکاری‌های شانگهای پیوسته؛ سازمانی که به عنوان بازوی توسعه چین شناخته می‌شود. آینده دیپلماسی اقتصادی ایران و چین با این اتفاق چه سمت و سویی پیدا خواهد کرد؟
رامین مهمانپرست می‌گوید عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای به دلیل تقویت و رشد جایگاه و موقعیت ایران در منطقه است و ارتباطی با تحریم‌های آمریکا و تنش با این کشور ندارد.
رخواست عضویت در پیمان شانگهای مربوط به ۱۳ سال پیش است؛ یعنی نه به برجام ربطی داشته و نه به رئیس‌جمهور جدید. می‌شود اضافه کرد که حتی روسیه به عنوان یک کشور مهم این پیمان هم با تعریف مصطلح هم شرقی نیست